1. Z górnego menu programu wybrać Narzędzia – Rozliczanie różnic kursowych. 2. W oknie, które się wyświetli określić typ różnic jako różnice kursowe od rozrachunków walutowych i wcisnąć przycisk Dalej. 3. W następnym kroku określić sposób naliczania różnic jako nalicz niezrealizowane różnice kursowe i przejść Dalej. 4. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0115-KDIT2-3.4010.365.2017.1.PS Metoda ustalania różnic kursowych. INTERPRETACJA INDYWIDUALNA Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Nie regulują natomiast kwestii wyceny różnic kursowych przepisy art. 12 ust. 3a i art. 15 ust. 1 oraz art. 16 ust. 1 pkt 8b ustawy, a zatem na ich podstawie nie można uznać, iż rozliczenia podatkowe różnic kursowych powinno być dokonane dopiero w dacie realizacji (zamknięcia) danego instrumentu. Po przyjęciu przez podatnika metody Zgodnie natomiast z art. 15 ust. 4 uCIT, jeżeli przy obliczaniu wartości różnic kursowych, o których mowa w ust. 2 i 3, nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu, przyjmuje się kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień. Dla transferów wychodzących. •Zapis 1: (dla całości transferu) Kwota: wartość w walucie i kurs oryginalnego transferu z minusem (storno) WN: konto przeciwstawne do bankowego. MA: konto bankowe. •Zapis 2: (powtarzany tyle razy z ilu transz pochodzi transfer) Kwota: wartość w walucie i kurs z transzy z jakiej pochodzi fragment transferu. Pojawi się okno z informacją, iż różnice kursowe zostały automatycznie zaksięgowane i dodatkowo utworzy się nowe księgowanie o nazwie „zestawienie ujemnych różnic kursowych faktur sprzedażowych lub zakupowych XYZ”. Kliknięcie w podany napis (link) spowoduje, iż system przeniesie użytkownika do danego księgowania. Jak prawidłowo zaprezentować je w sprawozdaniu finansowym sporządzanym według załącznika nr 1 do ustawy o rachunkowości? Na podstawie art. 46 ust. 2 ustawy o rachunkowości wykazana w aktywach bilansu wartość poszczególnych grup składników aktywów wynika z ich wartości księgowej, skorygowanej o: Nie będą one jednak stanowiły przychodu dla potrzeb CIT, ponieważ nie zostały one zrealizowane. Przypomnijmy, że zasady ustalania przychodów z tytułu różnic kursowych od własnych środków pieniężnych (czyli wartości pieniężnych wyrażonych w walutach obcych) określa art. 12 ust. 2 ustawy o CIT. Przedsiębiorcy posiadający przyjazne oprogramowanie komputerowe do rachunkowości, nie muszą się martwić, bo ten z pewnością intuicyjnie wskaże im najlepsze rozwiązanie. Inni muszą poznać podstawy rozliczania różnic kursowych. Pierwszym krokiem jest kontrola czy różnice kursowe są ujemne czy dodatnie. Wynika stąd, że podatkowa kwalifikacja różnic kursowych od wydatku zależy od tego, czy wydatek taki stanowi koszt poniesiony, rozumiany jako koszt uzyskania przychodu. Jedynym przewidzianym w przepisie wyjątkiem od tej zasady jest szczególna regulacja dotycząca pożyczek, których spłata nie stanowi kosztu uzyskania przychodu, ale cech. Wprowadzanie pozycji dokumentu Po wypełnieniu w nagłówku dokumentu wszystkich obowiązkowych pól, uaktywniają się przyciski pozwalające na dalszą edycję dokumentu na wprowadzanie dekretów lub cech dokumentu. Pozostałe informacje o dokumencie, poza nagłówkowymi, znajdują się na odpowiednich zakładkach. Program, w zależności od typu wprowadzanego dokumentu, sposobu wprowadzania dokumentów sam automatycznie otwiera odpowiednie zakładki. Dodatkowo do niezależnej nawigacji pomiędzy zakładkami służą skróty klawiszowe lub mysz. Zakładka 1) Pozycje - ALT+1 Zakładka 2) Rozrachunki - Alt+2 Zakładka 3) VAT - Alt+3 lub F4 Jeśli użyty typ dokumentu oparty był o wzorzec związany z VAT, wówczas otrzymamy także możliwość rejestracji danych VAT. Sposób obsługi dokumentów VAT omawiamy w następnych rozdziałach, teraz skupimy się na sposobach tworzenia dekretów (pozycji) dokumentu. Na ekranie widzimy listę dotychczas utworzonych dekretów (w przypadku nowego dokumentu lista ta jest oczywiście pusta) i przy pomocy przycisków Dodaj, Usuń i Popraw możemy edytować kolejne pozycje dokumentu. W zależności od tego, czy edytowany dokument jest dokumentem złotówkowym czy walutowym (decyduje o tym pole Dokument walutowy w nagłówku dokumentu) sposób wprowadzania dekretów (pozycji) może się nieco różnić. Pozycje dokumentu w walucie krajowej Najprostszy jest przypadek, kiedy wprowadzamy dekrety dla dokumentu w walucie krajowej W takim przypadku wypełniamy jedynie Konto, Kwotę oraz ewentualnie Opis pozycji (treść dekretu). Zapisy możemy wprowadzać niezależnie po obu, lub tylko po jednej stronie dekretu, przy czym pamiętać należy, że dekretowanie wyłącznie po jednej stronie nie pozwoli w przyszłości na wyznaczanie zapisów dla konta przeciwstawnego. W przypadku wprowadzenia w pozycji zapisu po jednej stronie (lub zapisów po dwóch stronach na różne kwoty), przy dodawaniu kolejnej program automatycznie proponuje kwotę (i stronę) jaka jest wymagana do zbilansowania się dokumentu. Jeśli zapis zadekretowany jest na konto rozrachunkowe, dodatkowo po wprowadzeniu kwoty może pojawić się okno do ewidencji rozrachunków. Zależy to od ustawienia parametrów pracy systemu, w zależności od których podczas rejestracji dokumentu bądź odbywa się rozliczanie rozrachunków, bądź wyłącznie ich automatyczna ewidencja. W tym drugim przypadku niezbędne dane pobierane są z typu dokumentu (typ rozrachunku - należność, zobowiązanie, płatność), z samego dokumentu (kontrahent, daty) oraz z parametrów systemu (termin płatności). Podpowiadanie kwot wynikających z zarejestrowanych w dokumencie pozycji VAT We wprowadzanym dokumencie, kwoty księgowanych pozycji mogą być wprowadzane w różny sposób. Mogą być wprowadzane przy wykorzystaniu automatów VAT, szablonów lub mogą być wprowadzane ręcznie. W tym ostatnim przypadku, w sytuacji kiedy w zakładce 3) VAT, wprowadzone i zapisane zostały już pozycje VAT dokumentu, na formatce Dokumenty / Pozycje / Dodaj, po wstawieniu kursora w pole DT Kwota lub CT Kwota i przyciśnięciu skrótu [Ctrl+Z] wyświetlone zostanie okno Wybór kwoty: Po wybraniu odpowiedniej kwoty i przyciśnięciu przycisku Wybierz lub użyciu skrótu [Enter], wybrana kwota zostanie wstawiona na formatkę dekretowania. Pozycje dokumentu walutowego W przypadku wprowadzania pozycji dokumentu walutowego, na formularzu pojawia się szereg dodatkowych pól, które pozwalają wprowadzić kwotę w walucie obcej. Walutę lub jej kurs możemy wybrać z tabeli kursów walut, lub wstawić bezpośrednio. Wprowadzona kwota w walucie jest automatycznie przeliczana na PLN wg podanego kursu. Wyliczona w ten sposób wartość w PLN jest jednak również wyłącznie wartością domyślną – istnieje możliwość jej swobodnej zmiany. W przypadku gdy konto walutowe jest kontem rozrachunkowym – zostaje założony/rozliczony rozrachunek w danej walucie obcej, przy czym oczywiście wprowadzony jest równolegle na rozrachunek zapis w PLN, a w razie potrzeby – utworzony stosowny dokument różnic kursowych. Program w przypadkach, gdy jest to możliwe, podpowiada kurs wg następującego algorytmu: Dla dokumentów opartych o wzorzec Faktura Sprzedaży, Faktura Zakupu, Faktura Eksportowa, SAD, WDT, lub WNT, program podpowiada średni kurs NBP z daty dokumentu Dla dokumentów opartych o wzorzec Dokument finansowy - program dla przychodów oraz rozchodów walut domyślnie podpowiada odpowiedni kurs zależnie od ustawień dwóch parametrów firmy: Podpowiadanie kursu w dokumentach finansowych (wpływy) - Parametr może przyjmować dwie różne wartości: z tabeli kursów walut banku firmy - kurs wpływu podpowiadany z tabeli kursów banku firmy; z tabeli kursów walut banku NBP - kurs wpływu podpowiadany z tabeli kursów Narodowego Banku Polskiego; Podpowiadanie kursu w dokumentach finansowych (wypływy) - Parametr może przyjmować trzy różne wartości: z tabeli kursów walut banku firmy - kurs wypływu podpowiadany z tabeli kursów banku firmy z tabeli kursów walut banku NBP - kurs wpływu podpowiadany z tabeli kursów Narodowego Banku Polskiego; zgodnie z magazynem walut - wycena wypływu dokonywana jest zgodnie z metodą pierwsze weszło, pierwsze wyszło; Uwaga - aby mechanizm podpowiadania kursów walut dla rozchodów walut pod kontrolą magazynu walut musi zostać prawidłowo skonfigurowany i zainicjowany a przypadku uruchomienia go na kontach walutowych, na których już są zapisy, musi być przeprowadzony proces aktualizacji stanu wyceny rozchodów walut na wskazanych kontach trzeba aktualizować stanu wyceny jedynie na kontach, na których nie ma jeszcze żadnych zapisów stanu wyceny należy przeprowadzać również każdorazowo po dokonaniu zmian mogących wpływać na zaburzenie wyceny rozchodów kontrolowanej przez moduł magazynu walut takich jak dodawanie niechronologiczne nowych przychodów walut czy zmiany ich kolejności wcześniej zarejestrowanych dokumentów itp. Pozycje zbiorczego dokumentu finansowego W przypadku dodawania pozycji do dokumentu opartego o wzorzec Zbiorczy dokument finansowy, program umożliwia wywołanie formatki bądź w sposób standardowy, bądź specyficzny dla tego typu wzorca. W programie, domyślnie wyciąg bankowy (WB) oparty jest o typ dokumentu o nazwie zbiorczy dokument finansowy. Program oczywiście umożliwia tworzenie własnych typów dokumentów, również opartych o zbiorczy dokument finansowy. W drugim przypadku (wywołanie formatki poprzez przyciski +/- na klawiaturze numerycznej) program automatycznie ustawia się po stronie, w której wpisywać będziemy konto przeciwstawne. Po wpisaniu numeru konta i kwoty program automatycznie uzupełnia drugą stronę dekretu numerem konta kasy/banku wprowadzonym podczas definiowania typu dokumentu oraz kwotą identyczną jak wprowadzona po stronie przeciwstawnej. Zbiorczy dokument finansowy poza klasycznymi przelewami kwoty brutto transakcji na rachunek rozliczeniowy firmy, umożliwia również rejestrowanie transakcji typu podzielona płatność charakteryzujących się tym, że przeprowadzane są najczęściej w dwóch etapach: Obciążenie rachunku - zapłata za fakturę zakupu: I etap - kwota VAT transakcji przeksięgowywana jest rachunku VAT na rachunek rozliczeniowy firmy. Przeksięgowywana jest dostępna na rachunku VAT kwota, jeżeli na rachunku VAT nie ma środków, brakująca kwota VAT komunikatu przelewu pobierana jest z rachunku rozliczeniowego; II etap - kwota brutto transakcji przelewana jest na konto dostawcy; Uznanie rachunku - rozliczenie faktury sprzedaży: I etap - kwota brutto księgowana jest na rachunku rozliczeniowym firmy; II etap - kwota VAT komunikatu przelewu przeksięgowywana jest na rachunek VAT; Formatka dodawania pozycji jest tak zaprojektowana aby wygodnie było wprowadzać oba dekrety równocześnie jak i niezależnie. Sposób księgowania zależy od sposobu tworzenia wyciągu, czy operacje przeksięgowań pomiędzy rachunkami rozliczeniowymi a rachunkami VAT są prezentowana szczegółowo czy też zbiorczo, a jeżeli szczegółowo to jak są sortowane. Czy obie operacje, obu etapów widoczne są jedna za drugą czy też nie. W przypadku długich wyciągów dobór sposobu księgowania będzie miał znaczenie. Uwaga - przed rozpoczęciem księgowania transakcji podzielonej płatności należy zarejestrować oba rachunki bankowe w kartotece rachunków rachunek rozliczeniowy oraz rachunek VAT, powiązać je oraz przypisać im odpowiednie numery kont księgowych. Podzielona płatność - automatyczne księgowanie całej transakcji Aby zarejestrować automatycznie transakcję podzielonej płatności po wprowadzeniu dekretowania kwoty brutto komunikatu przelewu: na okienku dodawania pozycji wyciągu należy zaznaczyć opcję Podzielona płatność, na oknie pojawią się dwie zakładki: 1) podstawowe - na zakładce znajduje się dekret kwoty brutto; 2) Podzielona płatność - na zakładce znajdują się dane komunikatu przelewu; W sekcji Komunikat przelewu należy uzupełnić brakujące dane. Jeżeli na pierwszej zakładce wybrany został kontrahent, numer NIP zostanie automatycznie uzupełniony, wystarczy podać numer faktury oraz kwotę VAT komunikatu przelewu. W sekcji Przeksięgowanie VAT w polu Kwota VAT musi być uzupełniona kwota rzeczywistego przeksięgowania kwoty VAT pomiędzy rachunkami. W przypadku rejestrowania obciążenia rachunków podzieloną płatnością, kwota przeksięgowywanej kwoty pomiędzy rachunkami może być różna od kwoty VAT z komunikatu przelewu. Po zaznaczeniu na zakładce opcji Generuj dekret przeksięgowania kwoty VAT, po przyciśnięciu przycisku Zapisz lub użyciu skrótu [F10], transakcja zostanie automatycznie zadekretowana. Podobnie jak na poniższym przykładzie: W sytuacji kiedy wyciągi bankowe nie pozwalają na automatyczne księgowanie całej transakcji podzielonej płatności, oba dekrety muszą być zaksięgowane oddzielnie. Podzielona płatność - rejestrowanie przeksięgowania pomiędzy rachunkami niezależnie od księgowania kwoty brutto Księgowanie podzielonej płatności w dwóch niezależnych dekretach, polega na zarejestrowaniu najpierw kwoty brutto komunikatu przelewu, dokładnie tak jak to opisano wyżej, różnica polega na tym, że na drugiej zakładce nie należy zaznaczyć opcji Generuj dekret przeksięgowania kwoty VAT, na zakładce 2) Podzielona płatność wystarczy uzupełnić dane w sekcji Komunikat przelewu, tak jak na poniższym przykładzie: Po zapisaniu pozycji na wyciągu pojawi się dekret dotyczący kwoty brutto komunikatu, jak poniżej. Poniżej zaprezentowany jest przykład drugiego dekretu. Po dojściu do księgowania drugiego dekretu, na zakładce 1) Podstawowe należy wprowadzić drugi dekret, jak niżej: natomiast na zakładce 2) Podzielona płatność wystarczy wprowadzić unikalny fragment numery NIP i rozwinąć listę rozwijaną, na której widoczne będą dane komunikatu. Po jego wybraniu dane komunikatu zostaną automatycznie uzupełnione. Widok poniżej: Po jego zapisaniu na wyciągu pojawi się drugi dekret: Rozrachunki - podzielona płatność W trakcie dekretowania kwoty brutto przelewu, rozliczenia krajowej transakcji wyrażonej w złotych polskich wykonanej metodą podzielonej płatności, w rozrachunkach widoczne są wszystkie informacje zawarte w komunikacie przelewu, przykład poniżej: W rozrachunkach widoczne sa kolumny: PP - * oznacza płatność rozliczoną metodą podzielonej płatności; PP NIP - oznacza numer NIP komunikatu przelewu; PP nr faktury - oznacza numer faktury komunikatu przelewu; PP VAT komunikatu - oznacza kwotę VAT komunikatu przelewu; PP VAT przeksięgowania - oznacza kwotę VAT rzeczywistego przeksięgowania pomiędzy rachunkiem rozliczeniowym a rachunkiem VAT; Wprowadzanie informacji o rozrachunku W przypadku zadekretowania pozycji na konto rozrachunkowe, po wprowadzeniu konta oraz kwoty (w przypadku dokumentu walutowego – kwoty w walucie) niezbędne jest zaewidencjonowanie tego zapisu w module rozrachunków. W zależności od ustawienia parametrów globalnych program automatycznie tworzy nowy rozrachunek na podaną kwotę (pobierając odpowiednie informacje z dokumentu i parametrów systemu), lub wywołuje na ekran okno pozwalające ręcznie zmodyfikować informacje niezbędne do wprowadzenia zapisu. W tym drugim przypadku możliwe jest rozliczenie tworzonym zapisem rozrachunków wcześniej zarejestrowanych w systemie (np. przedpłaty). Do prawidłowego zaewidencjonowania nowego rozrachunku potrzebne są następujące informacje: Symbol rozrachunku – symbol, pod jakim rozrachunek będzie wyświetlany w module ewidencji rozrachunków. Symbol ten domyślnie jest podpowiadany jako numer własny dokumentu, z którego powstaje rozrachunek łamany przez numer bieżącej pozycji dokumentu. W przypadku edycji ręcznej – można go dowolnie zmienić (można to również zrobić później z poziomu modułu Rozrachunki ) Data założenia – data założenia rozrachunku – domyślnie jest to (w zależności od parametrów globalnych firmy) data wystawienia lub data księgowania dokumentu, z którego pozycji powstaje rozrachunek Termin płatności – (informacja istotna tylko w przypadku rozrachunków typu należność lub zobowiązanie powstałych z dokumentów innych niż dokument różnic kursowych) – termin zapłaty, po przekroczeniu którego rozrachunek jest traktowany jako przeterminowany oraz naliczane są odsetki karne. Rodzaj – należność, zobowiązanie lub płatność – decyduje o sposobie traktowania rozrachunku w systemie. Dla rozrachunków typu należność lub zobowiązanie drukowane są odpowiednie, wymagane przez przepisy zestawienia, wezwania, noty odsetkowe itp., podczas gdy rozrachunki typu płatność pełnią funkcje pomocnicze, pokazujące z poziomu modułu rozrachunków, w jaki sposób następowała spłata należności /zobowiązań . W przypadku rozrachunków tworzonych z dokumentów, których typ był opartych o wzorce Faktura zakupu, Faktura sprzedaży, czy Dokument SAD – rodzaj rozrachunku jest określany automatycznie (sprzedaż – należność, zakup lub SAD – zobowiązanie); w przypadku dokumentów prostych – podpowiadana jest wartość określona podczas definicji typu dokumentu, jednakże może ona być zmieniona (oczywiście przy ręcznym trybie rejestrowania rozrachunku) przez użytkownika. (Rodzaj rozrachunku może być zmieniony również z poziomu modułu Rozrachunki , pod warunkiem, że nie został on częściowo lub całkowicie rozliczony) Opis – opis rozrachunku (informacja nieobowiązkowa) Podczas rejestrowania rozrachunku możemy ponadto wypełnić dwa dodatkowe pola, które mają wpływ na późniejsze automatyczne rozliczanie rozrachunków z poziomu okna przeglądania rozrachunków. Znaczenie tych pól jest następujące: Transakcja – jest to rodzaj znacznika, który jednoznacznie wiąże ze sobą kilka rozrachunków. Podczas ich automatycznego rozliczania można tak skonfigurować parametry tej operacji, że będą rozliczane ze sobą wyłącznie rozrachunki posiadające identyczną wartość w tym polu. Podczas rejestrowania rozrachunku typu Należność czy Zobowiązanie w pole to automatycznie wstawiany jest symbol dokumentu. Takie podejście umożliwia wstawienie identycznego symbolu na podstawie np. opisu przelewu na wyciągu bankowym, co spowoduje jednoznaczne powiązanie zapłaty z fakturą i zagwarantuje takie a nie inne rozliczenie obu dokumentów. Klasyfikacja – klasyfikacja umożliwia podział rozrachunków kontrahenta na pewne rozłączne grupy (np. projekty inwestycyjne), a następnie automatyczne rozliczanie rozrachunków osobno w ramach każdej grupy. Poza założeniem rozrachunku, jeśli mamy ustawiony ręczny tryb jego zakładania, program pozwala już na tym etapie na rozliczanie rozrachunków istniejących. Rozrachunki domyślnie rozliczane są z datą dokumentu późniejszego, z tych, które podlegają rozliczeniu, jednak data ta może być zmodyfikowana przez użytkownika. Przy otwieraniu okna rozrachunków wyświetlana jest domyślna lista rozrachunków uprzednio zarejestrowanych w systemie, które mogą być rozliczone bieżącym zapisem. Lista rozrachunków do rozliczenia dotyczy zawsze tego samego konta (za wyjątkiem przypadku opisanego niżej) i tworzona jest wg następujących zasad: W każdym przypadku wyświetlana lista rozrachunków dotyczy tej samej waluty. Wprowadzając zapis w PLN możemy jednak wyświetlić także listę rozrachunków walutowych, co umożliwia nam wprowadzenie korekty lub ręczne zaksięgowanie dokumentów różnic kursowych. Wyświetlenie dodatkowych rozrachunków możliwe jest po wybraniu stosownego przycisku z paska narzędzi okna, lub wciśnięciu kombinacji Ctrl+W Dla rozrachunku typu należność lub zobowiązanie (poza wyjątkami opisanymi niżej) – domyślnie wyświetlana jest lista rozrachunków typu płatność, mających saldo po przeciwnej stronie. Dla rozrachunku typu płatność (poza wyjątkami opisanymi niżej) – domyślnie wyświetlana jest lista rozrachunków typu należność lub zobowiązanie posiadających saldo po przeciwnej stronie. W obu przypadkach możemy wyświetlić wszystkie typy rozrachunków zapisane po przeciwnej stronie, wybierając stosowny przycisk z paska narzędzi okna lub wciskając kombinację klawiszy Ctrl+O. Jeśli rozrachunek powstaje z dokumentu typu korekta – wyjątkowo wyświetlane są płatności oraz (odpowiednio) należności /zobowiązania mające saldo po tej samej stronie bądź saldo równe 0. Dodatkowo zawsze możemy wymusić wyświetlenie rozrachunków niezerowych niezależnie od strony, wybierając odpowiedni przycisk na pasku narzędzi okna lub kombinację klawiszy Ctrl+S. Należy jednakże pamiętać, że próby rozliczenia zapisów innych niż korekty z rozrachunkami zapisanymi po tej samej stronie z reguły jest niepoprawne z merytorycznego punktu widzenia i może doprowadzić do efektów niezgodnych z oczekiwaniami użytkownika. W przypadku, gdy program WAPRO Fakir Finanse i księgowość współdzieli rozrachunki z programem WAPRO Mag Sprzedaż i magazyn, na liście rozrachunków do rozliczenia mogą znaleźć się także zapisy (faktury, przedpłaty) wynikające z dokumentów wprowadzonych w tamtym programie, jeszcze nie mających swoich odpowiedników w systemie finansowo-księgowym. Tego typu zapisy oczywiście nie mają przyporządkowanych kont - lista rozrachunków do rozliczenia tworzona jest zatem w oparciu o kontrahenta, dla którego wystawiono dany dokument. Podczas późniejszego importu dokumentów program uzupełnia zapisy o numer odpowiedniego konta. Może się jednak zdarzyć, że podczas importu takiego dokumentu zostanie on zadekretowany na inne konto rozrachunkowe niż konto rozliczonego z nim drugiego rozrachunku. W takim przypadku zostanie zgłoszony błąd importu dokumentu do programu WAPRO Fakir Finanse i księgowość. Przykład 1Wyobraźmy sobie, że użytkujemy programy WAPRO Mag Sprzedaż i magazyn i WAPRO Fakir Finanse i księgowość w trybie współdzielenia planie kont programu WAPRO Fakir Finanse i księgowość istnieją konta rozrachunkowe kartotekowe: 201-KH Rozrachunki z odbiorcami 202-KH Rozrachunki z dostawcami gdzie KH oznacza podpiętą kartotekę kontrahentów. Dodatkowo, w kartotece KH (współdzielonej przez oba programy) istnieje kontrahent KRZAK o analityce 001, który jest jednocześnie dostawcą i odbiorcą, a zatem występuje jednocześnie na obu kontach opisanych wyżej. w programie WAPRO Fakir Finanse i księgowość istnieje nierozliczona faktura sprzedaży, na kwotę 100 PLN, zarejestrowaną na koncie 201-001 KRZAK po stronie Dt w programie WAPRO Mag Sprzedaż i magazyn wprowadzono fakturę sprzedaży na kwotę 300 PLN, wystawioną dla kontrahenta KRZAK Jeśli teraz w programie WAPRO Fakir Finanse i księgowość zarejestrujemy zapłatę, wprowadzając dekret na konto 201-001 po stronie Ct, to jako rozrachunki do rozliczenia pojawią nam się obie faktury opisane powyżej, pomimo, że druga faktura nie została jeszcze zaimportowana do programu WAPRO Fakir Finanse i księgowość. Jednakże z drugą fakturą nie jest związane żadne konkretne konto księgowe, gdyż jej dekretacja będzie przebiegać dopiero podczas importu dokumentu do programu WAPRO Fakie Finanse i księgowość. Można wyobrazić sobie zatem sytuację, że schemat księgowania tej faktury zostanie tak skonstruowany, że w wyniku importu kwota rozrachunku zostanie przypisana nie do konta 201-001, a na przykład do konta 202-001 (jak wiadomo kontrahent KRZAK figuruje jako analityka obu kont syntetycznych 201 i 202).Zaimportowanie dokumentu w takiej postaci doprowadziło by do sytuacji konfliktowej w programie WAPRO Fakir Finanse i księgowość, gdyż mielibyśmy do czynienia z dwoma wzajemnie rozliczonymi rozrachunkami, z których każdy związany byłby z innym kontem księgowym. Aby uniknąć takiej sytuacji w chwili importu drugiej faktury do programu WAPRO Fakir Finanse i księgowość program zgłosi błąd importu. Użytkownik ma do dyspozycji pewną kwotę (równą na początku kwocie dekretu, a potem kwocie dekretu pomniejszonej o dokonane rozpisania – jest ona wyszczególniona w polu Saldo w górnej części okna), którą może rozpisać częściowo lub w całości (automatycznie lub ręcznie) pomiędzy rozrachunki znajdujące się na liście, powodując częściowe lub pełne rozliczenie tych ostatnich. Rozliczenie automatyczne jest możliwe po zaznaczeniu odpowiednich rozrachunków i wybraniu przycisku Rozpisz – program automatycznie przypisuje kolejnym zaznaczonym rozrachunkom z listy kwoty równe ich saldom, aż do wyczerpania kwoty dekretu. Jeśli suma sald zaznaczonych rozrachunków jest większa od kwoty dekretu, część rozrachunków nie zostanie rozliczona (ewentualnie któryś rozliczony częściowo), jeśli jest mniejsza – nie zostanie rozliczona nadwyżka kwoty dekretu. Do pewnego stopnia możemy też sterować sposobem automatycznego rozpisania kwoty poprzez odpowiednie ustawienie rozrachunków znajdujących się na liście. Kwoty rozliczenia można również przypisywać do wybranych rozrachunków ręcznie (w tym również korygować kwoty rozpisane automatycznie); wystarczy w tym celu kliknąć dwukrotnie w pole Kwota rozliczająca (lub po wybraniu rozrachunku wcisnąć klawisz Enter) i wstawić odpowiednią kwotę. Oczywiście suma wstawionych w ten sposób kwot nie może być wyższa niż kwota dekretu (program kontroluje ten fakt i nie pozwala wstawić kwoty przekraczającej - łącznie z poprzednio wpisanymi – wartość dekretu). Analogicznie możemy wprowadzać lub modyfikować datę rozliczenia dla każdego rozrachunku. Domyślnie jest to (w zależności od ustawienia parametrów globalnych pracy firmy) data założenia lub data księgowania późniejszego z rozliczanych rozrachunków. Dodatkowo możliwe jest szybkie wyczyszczenie przypisanych kwot ze wszystkich pozycji (jeśli np. automatyczne rozpisanie nie spełniło naszych oczekiwań) przy pomocy przycisku Wyczyść. Po zakończeniu procedury rozpisywania kwot zatwierdzamy całość operacji klawiszem, co spowoduje dodanie odpowiednich zapisów do bazy. Oczywiście wszystkie wprowadzone informacje zostaną ostatecznie zarejestrowane dopiero po pozytywnym zaakceptowaniu całego wprowadzanego dokumentu, jednakże fakt rozliczenia rozrachunków w danej pozycji jest uwzględniany natychmiast podczas wprowadzania kolejnych pozycji tego samego dokumentu. W przypadku poprawiania pozycji dokumentu dostęp do rozrachunków jest możliwy tylko w przypadku, gdy modyfikacji uległa kwota pozycji bądź konto, na które była ta pozycja zadekretowana (w każdym innym przypadku zmiany w rozrachunkach możemy wprowadzić z poziomu dedykowanego modułu Rozrachunki ). W takim przypadku (po uprzedzeniu użytkownika) dotychczasowe rozrachunki wynikające z danego dekretu zostają usunięte, a na ich miejsce (ręcznie lub automatycznie) zostają wprowadzone nowe – wg ogólnych zasad opisanych powyżej. W przypadku rozrachunków walutowych wszelkie operacje z poziomu użytkownika odbywają się w walucie obcej, natomiast program równolegle (w tle) zakłada bądź rozlicza odpowiednie rozrachunki złotówkowe, w tym (w zależności od ustawień parametrów pracy programu) automatycznie tworzy i rozlicza dokumenty różnic kursowych. Aby dokładnie przeanalizować proces rejestracji i rozliczania rozrachunków niezbędne jest uzupełnienie poprzednich informacji o te, które związane ze sposobem ich przechowywania i prezentowania. W programie przyjęto dwa zasadnicze założenia: zapis w rozrachunkach może powstać wyłącznie jako skutek powstania dekretu na koncie rozrachunkowym (nie ma rozrachunku bez dokumentu). każdy zapis na koncie rozrachunkowym powoduje powstanie odpowiadającego mu rozrachunku - program kontroluje zgodność zapisów w module rozrachunków z zapisami na kontach rozrachunkowych. w przypadku zapisu walutowego zostaje założony rozrachunek w walucie obcej, zaś równolegle powstaje zapis złotówkowy, który w chwili rozliczenia rozrachunku walutowego jest w razie potrzeby dopełniany dokumentem różnic kursowych Oczywiście dwa pierwsze założenia nie dotyczą sytuacji, w której współdzielimy rozrachunki z programem WAPRO Mag Sprzedaż i magazyn. W takim przypadku w systemie mogą być widziane (i rozliczane) także te rozrachunki, które nie mają jeszcze swoich odpowiedników w postaci dekretów na kontach rozrachunkowych. System kontroluje jednak, które rozrachunki posiadają powiązanie z dokumentami księgowymi już zaimportowanymi do programu WAPRO Fakir Finanse i księgowość i dla tych obowiązują wszystkie założenia opisane w powyższych punktach. Zatem dla każdego zapisu na koncie rozrachunkowym – niezależnie czy jest to należność, zobowiązanie czy płatność - powstaje dokładnie jeden (w przypadku zapisów walutowych – jeden dla waluty i jeden dla PLN) rozrachunek (nagłówek). Dodatkowo dla każdego rozliczenia rozrachunku powstaje odpowiedni zapis rozliczający widziany (w module przeglądania rozrachunków) symetrycznie z dwóch miejsc: z dokumentu rozliczającego i dokumentu rozliczanego. Przykład 2Jeśli wprowadzimy fakturę sprzedaży (FS) na kwotę brutto 100 PLN, a następnie wyciąg bankowy na 40 PLN rozliczający częściowo tę fakturę (WB), to w rozrachunkach powstaną trzy zapisy: nagłówek rozrachunku FS typu należność na kwotę 100 PLN nagłówek rozrachunku WB typu płatność na kwotę 40 PLN zapis rozliczający FS-WB na kwotę 40 PLN, widoczny zarówno od strony faktury (wyświetla się informacja o dokumencie zapłaty) jak i od strony wyciągu (wyświetla się informacja o dokumencie opłaconym) Jednocześnie dla wyciągu bankowego pojawi się informacja, że został rozliczony w całości (saldo = 0), zaś dla faktury – że została rozliczona częściowo (saldo = 60) Przykład 3Jeśli wprowadzimy faktury sprzedaży: FS1 na kwotę brutto 200 PLN FS2 na kwotę brutto 500 PLN oraz wyciąg bankowy WB na kwotę 1000 PLN rozliczający te faktury (nadwyżka jest tu nadpłatą), to pojawi się 5 zapisów: nagłówek rozrachunku FS1 typu należność na kwotę 200 PLN nagłówek rozrachunku FS2 typu należność na kwotę 500 PLN nagłówek rozrachunku WB typu płatność na kwotę 1000 PLN zapis rozliczający FS1-WB na kwotę 200 PLN zapis rozliczający FS2-WBna kwotę 500 PLN przy czym oba rozrachunki powstałe z faktur zostaną zaznaczone jako rozliczone (saldo = 0), zaś rozrachunek z wyciągu bankowego – jako częściowo rozliczony (saldo = 300). Przykład 4Jeżeli wprowadzimy następującą fakturę sprzedaży: FS na kwotę brutto 100$ oraz równolegle 400 PLN oraz zapłatę: WB na kwotę 100$ oraz równolegle 420 PLN to w konsekwencji (przy ustawionym trybie automatycznego tworzenia dokumentu różnic kursowych) otrzymamy następujące zapisy w rozrachunkach: nagłówek FS w walucie USD na kwotę 100$ typu należność z równoległym zapisem 400 PLN nagłówek WB w walucie USD na kwotę 100$ typu płatność z równoległym zapisem 420 PLN rozliczenie FS-WB na kwotę 100$ oraz równolegle – na kwotę 400 PLN Jednocześnie zostaje utworzony dokument RK różnic kursowych (w tym przypadku dodatnich), z którego zostają utworzone dwa dodatkowe zapisy: nagłówek RK w walucie PLN na kwotę 20 PLN (typu odziedziczonego po fakturze, w tym przypadku – typu należność) zapis rozliczający FS-RK na kwotę 20 PLN. co powoduje całkowite rozliczenie zarówno faktury jak i wyciągu bankowego w walucie oraz w złotówkach. Należy zwrócić uwagę na pewną różnicę w rozliczaniu faktury wyciągiem bankowym oraz dokumentem różnic kursowych. W pierwszym przypadku jest to zapłata powstałej należności (zapis po przeciwnej stronie), w drugim de facto zwiększenie należności w PLN (zapis po tej samej stronie). Szczególną uwagę należy zwrócić na sposób wprowadzania różnic kursowych oraz korekty kursu waluty w przypadku rozrachunków walutowych. Decydujące znaczenie ma tutaj pole Korekta w nagłówku dokumentu. Jeśli dokument jest rejestrowany jako korekta, wówczas rozliczenie rozrachunku walutowego kwotą w PLN wynikającą z tego dokumentu spowoduje jednoczesną zmianę kursu waluty dokumentu pierwotnego, co znajdzie swoje odbicie przy wyliczaniu różnic kursowych. Przykład 5Wprowadzamy następującą fakturę sprzedaży: FS na kwotę brutto 100$ oraz równolegle 400 PLN– powstanie rozrachunek typu Należność po stronie Dt na taką samą kwotę w $ i odpowiednio w zauważyć, że kurs po jakim założono rozrachunek wynosi 4. Następnie wprowadzamy zapis PK na kwotę 50 PLN po stronie Dt na to samo konto i oba zapisy rozliczamy ze są teraz dwa przypadki: PK nie był dokumentem typu korekta (nie było odpowiedniego znacznika w nagłówku dokumentu) – zatem jest traktowany jako odpowiednik dokumentu różnic kursowych. W takim przypadku saldo rozrachunku w PLN będzie wynosić 450 PLN, ale kurs po jakim został założony rozrachunek (wykorzystywany np. przy jego wycenie na dzień bilansowy) będzie wynosił 4. PK był dokumentem typu korekta (zaznaczono odpowiednie pole w nagłówku dokumentu). W takim przypadku saldo rozrachunku w PLN będzie wynosić450 PLN, a jednocześnie zmieni się kurs założenia rozrachunku (brany np. do wyceny) – będzie on wynosił 4,5. Domyślny termin płatności podpowiadany w trakcie tworzenia nowego rozrachunku Podczas dodawania / tworzenia nowego rozrachunku program podpowiada domyślnie termin płatności. Aby dostosować działanie mechanizmu podpowiadania tego terminu ważne jest zrozumienie jego działania. W programie jest kilka rodzajów domyślnych terminów płatności. Są one definiowane w kilku miejscach: W kartotece kontrahenta możliwe jest zdefiniowanie domyślnej formy płatności oraz domyślnego terminu płatności dla należności oraz zobowiązań; W predefiniowanym słowniku form płatności, dla każdej pozycji można zdefiniować domyślny termin płatności; W parametrach firmy można zdefiniować domyślny termin płatności Na działanie mechanizmu ustalania w każdym przypadku tego terminu ma przypisanie w słowniku typów dokumentów, do każdego typu dokumentu: przypisanie domyślnej formy płatności, dla której każda forma ma określony domyślny termin płatności, lub przypisanie domyślnej formy płatności oraz domyślnych terminów płatności kontrahenta. W trakcie tworzenia nowego rozrachunku domyślny termin płatności ustalany jest w zależności od typu dokumentu. Szczególnie jeżeli w definicji typu dokumentu jako domyślna forma płatności zostanie zdefiniowana forma płatności kontrahenta. Wtedy podczas tworzenia rozrachunku zawsze zostanie wstawiony domyślny termin płatności określony dla wybranego kontrahenta. Nawet jeżeli ilość dni będzie wynosić "0". Sytuacja zmienia się w przypadki kiedy w typie dokumenty jest zdefiniowana konkretna domyślna forma płatności, nie 'domyślna kontrahenta'. W tej sytuacji jeżeli forma płatności nie będzie miała zdefiniowanego domyślnego terminu płatność różnego od "0", program będzie poszukiwał tej informacji w kolejnych miejscach gdzie zdefiniowane są domyślne terminy płatności. Zgodnie z przedstawioną wyżej kolejnością: najpierw sprawdzi wartość parametru w parametrach firmy, jeżeli będzie określony i różny od '0' zastosuje go w tworzonym rozrachunku, jeżeli parametr nie będzie określony i różny od zera w tworzonym rozrachunku jako domyślny termin płatności przyjmie 14 dni. Definiowanie domyślnego terminu płatności podczas tworzenia nowego rozrachunku ma znaczenie dla wygody i szybkości pracy w programie. Jeżeli ustalona w ten sposób domyślna ilości dni terminu płatności jest nieprawidłowa można i należy ją oczywiście zmienić. Zakładka "Nr rachunku bankowego" w prostym dokumencie finansowym oraz zbiorczym (ZDF) Wprowadzanie numeru rachunku bankowego kontrahenta w pozycjach wyciągów bankowych oraz dokumentach finansowych stało się konieczne w celu weryfikacji tych danych w wykazie podatników VAT udostępnionym przez Ministerstwo Finansów. Numer rachunku bankowego, musi być zarejestrowany w pozycji dokumentu tylko w przypadku kiedy musi być zweryfikowany. W przypadku importu wyciągów bankowych z plików, numer dla przelewów własnych jest zapisywany automatycznie (dla operacji, w których konto rozrachunkowe znajduje się po stronie WN / Dt). Dla przykładu, poniżej widok dekretowania pozycji wyciągu bankowego: po wprowadzeniu konta rozrachunkowego kontrahenta, w zakładce Nr rachunku bankowego można wprowadzić numer rachunku, na dobro którego wykonany został przelew. Przykład poniżej: Jeżeli numer rachunku bankowego kontrahenta zapisany jest w kartotece kontrahentów, można go wybrać z kartoteki przyciskając przycisk oznaczony ikoną: , znajdującą się po prawej stronie pola numeru rachunku bankowego. Uwaga - aby weryfikacja mogła być w\prawidłowo wykonana, ważne jest aby numer NIP kontrahenta oraz wybrany numer rachunku bankowego były prawidłowe. Po zarejestrowaniu numerów rachunków bankowych w wyciągach, numer rachunku zostanie zarejestrowany w utworzonym rozrachunku dokumentu finansowego. Sam proces sprawdzania występowania tego numeru w wykazie podatników opublikowanym przez Ministerstwo Finansów należy przeprowadzić w oknie przeglądarki rozrachunków. Opis znajduje się w rozdziale: Weryfikacja numerów rachunków bankowych rozliczeń transakcji zakupu. Wprowadzanie cech dla pozycji dokumentu Niezależnie od tego, czy wprowadzane pozycje dokumentu są związane z zapisami w rejestrze VAT, czy też nie – każdą z nich możemy dodatkowo „ocechować”, tzn. nadać jej dodatkowy zestaw cech (identyfikatorów), które pozwolą później klasyfikować (filtrować, zestawiać) zapisy wg naszych własnych kryteriów. W celu wprowadzenia dodatkowych cech dla naszego zapisu należy podczas dodawania/poprawiania pozycji dokumentu wybrać zakładkę Cechy pozycji:Za pomocą przycisków Dodaj, Popraw, Usuń możemy edytować dla poszczególnych pozycji ich cechy dodatkowe. Kontrola konta przeciwstawnego Program WAPRO Fakir Finanse i księgowość umożliwia dla określonych typów dokumentów kontrolę kont przeciwstawnych dla wprowadzanych dekretów. Umożliwia to stworzenie jednoznacznego powiązania pomiędzy zapisem na koncie po jednej ze stron, a odpowiadającymi mu zapisami po drugiej stronie, w myśl zasady podwójnego zapisu. W celu aktywowania takiej kontroli dla dokumentów określonego typu, należy w definicji typu dokumentu prawidłowo ustawić parametr Kontrola konta przeciwstawnego. Jeśli podczas włączonej kontroli wprowadzimy dekret po jednej ze stron dokumentu, musimy bezpośrednio po tym wprowadzić (w tej samej pozycji lub kolejnych) kolejne dekrety, na sumę równą sumie pierwszego wprowadzonego zapisu. Dopiero później możemy wprowadzić kolejny dekret po tej samej stronie (i oczywiście stosowne dekrety przeciwstawne wg zasad opisanych wyżej). Powyższe ograniczenia nie dotyczą kont pozabilansowych. Wprowadzając dokument księgowy w pierwszej pozycji wprowadzamy dekret po stronie Dt na kwotę 1000 PLN. Wówczas w tej samej pozycji lub w pozycjach znajdujących się bezpośrednio za wprowadzoną, musimy zarejestrować zapisy po stronie Ct na łączną kwotę odpowiadającą sumie 1000 PLN, zanim wprowadzimy kolejny zapis będą np. następujące układy dekretów (zakładamy brak dekretów na konta pozabilansowe):Nr pozycji Strona Dt Strona Ct1. 1000 PLN 200 PLN2. 700 PLN3. 100 PLNlubNr pozycji Strona Dt Strona Ct1. 1000 PLN 200 PLN2. 800 PLN3. 100 PLN 100 PLNNieprawidłowy będzie np. następujący układy zapisów (pomimo globalnego bilansowania się dokumentu):Nr pozycji Strona Dt Strona Ct1. 1000 PLN 200 PLN2. 100 PLN 100 PLN3. 800 PLN Może się zdarzyć sytuacja, że wprowadzimy pozycje w niewłaściwej kolejności, lub zmuszeni będziemy usunąć jedną pozycję z danej grupy, a następnie wprowadzić ją ponownie (jako ostatnią pozycję). W takiej sytuacji, tylko po to aby zachować opisaną wyżej kolejność dekretów (i móc zapisać dokument jako poprawny) konieczne byłoby często usunięcie i ponowne wprowadzenie dużej ilości pozycji. Aby tego uniknąć wprowadzono mechanizmy zamiany kolejności dekretów w dokumencie. Służą do tego przyciski znajdujące się z lewej strony okna wprowadzania dokumentu, poniżej listy pozycji. Wprowadzanie danych MPK (dotyczy wyłącznie wersji Prestiż) Jeżeli z konto, na które dekretujemy zapis zostało zdefiniowane jako współpracujące z modułem MPK, wówczas po wprowadzeniu/modyfikacji danych musimy także wprowadzić/zmodyfikować dane dotyczące miejsc powstawania kosztów. Więcej na ten temat można znaleźć w odpowiednim podrozdziale (opisującym wprowadzanie danych MPK) rozdziału opisującego moduł obsługi kosztów. Zobacz także Artykuły: Zobowiązania podatkowe, czyli jak płacić podatki Pytanie podatnika: Wnioskodawca realizuje transakcje gospodarcze z podmiotami zagranicznymi. Transakcje te są wyceniane w walucie obcej. Zapłata za transakcje następuje przez walutowy rachunek bankowy. Spółka przy obliczaniu wartości różnic kursowych dla ww. operacji walutowych stosuje faktyczne kursy bankowe z danego dnia. Czy, w opisanej sytuacji, Wnioskodawca może stosować kurs średni Narodowego Banku Polskiego? INTERPRETACJA INDYWIDUALNANa podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zmianami) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zmianami) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 29 października 2009 r. (data wpływu 2 listopada 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącym podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie rozliczania podatkowych różnic kursowych - jest dniu 2 listopada 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie rozliczania podatkowych różnic przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:Wnioskodawca realizuje transakcje gospodarcze z podmiotami zagranicznymi. Transakcje te (sprzedaż i zakup towarów i usług) są wyceniane w walucie obcej. Zapłata za te transakcje następuje przez walutowy rachunek bankowy przy obliczaniu wartości różnic kursowych dla ww. operacji walutowych dokonywanych przez rachunek bankowy (zapłat „dla” dostawców i „od” odbiorców) stosuje faktyczne kursy bankowe z danego zaznacza, że uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu jest dla niej chciałaby, ze względu na swoją politykę finansową, przy obliczaniu wartości różnic kursowych dla operacji walutowych dokonywanych przez rachunek bankowy stosować kurs średni Narodowego Banku Polskiego z danego związku z powyższym zadano następujące pytanie:Czy, w sytuacji opisanej w stanie faktycznym, Spółka może stosować kurs średni Narodowego Banku Polskiego?Zdaniem Wnioskodawcy, będzie on miał prawo stosowania (od 1 stycznia 2010 r.) przy obliczaniu wartości różnic kursowych dla operacji walutowych dokonywanych przez rachunek bankowy kursów średnich Narodowego Banku Polskiego z danego dnia, ponieważ ustawa dopuszcza taką świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za z brzmieniem art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zmianami), przychodami - z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14 - są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice myśl art. 15 ust. 1 tej ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia dnia 1 stycznia 2007 r. - zgodnie z przepisem art. 9b ust. 1 ww. ustawy - podatnicy ustalają różnice kursowe na podstawie:1. art. 15a, albo 2. przepisów o rachunkowości, pod warunkiem że w okresie, o którym mowa w ust. 3, sporządzane przez podatników sprawozdania finansowe będą badane przez podmioty uprawnione do ich treści przedmiotowego wniosku - w szczególności wskazanych przepisów prawa podatkowego mających być przedmiotem interpretacji indywidualnej - wynika, że Wnioskodawca przyjął metodę rozliczania różnic kursowych opartą na ustawie podatkowej, tj. wskazaną w art. 15a ustawy o podatku dochodowym od osób podstawie art. 15a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i do art. 15a ust. 2 tej ustawy, dodatnie różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:1. przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia, 2. ponies... DOSTĘP DO PEŁNEJ TREŚCI SERWISU JEST BEZPŁATNYWYMAGANE JEST JEDNAK ZALOGOWANIE DO ZALOGOWANI MOGĄ RÓWNIEŻ DODAWAĆ KOMENTARZE. Jeżeli jeszcze nie jesteś zarejestrowany, zapraszamy do wypełnienia krótkiego formularza rejestracyjnego. REJESTRACJA dla nowych użytkowników LOGOWANIE dla użytkowników DLACZEGO WARTO SIĘ ZAREJESTROWAĆ DO SERWISU Otrzymujesz całkowicie bezpłatny stały dostęp do wielu informacji, między innymi do: ujednolicanych na bieżąco aktów prawnych (podatki, ubezpieczenia społeczne i działalność gospodarcza) narzędzi: powiadamiania o nowych przepisach, zmianach w przepisach i terminach kalkulatorów i baz danych działów tematycznych zawierających pogłębione informacje na interesujące Cię tematy; omówienia, odpowiedzi na najczęściej pojawiające się pytania strony osobistej, na której znajdziesz aktualne informacje przeznaczone dla osoby o Twoim profilu zawodowym. Dodatkowo będziesz mógł edytować własną listę zakładek w celu szybszego docierania do szczegółowej informacji newslettera informującego regularnie o wydarzeniach związanych z podatkami i działalnością gospodarczą Czas rejestracji - ok. 1 min Uwaga Podczas rejestracji nie zbieramy żadnych szczegółowych danych personalnych i teleadresowych. W każdej chwili możecie usunąć trwale i bezpowrotnie dane dotyczące Waszego konta. Przed rejestracją prosimy o zapoznanie się z regulaminem » Ostatnie artykuły z tego działu Od 1 lipca skarbówka otrzyma wgląd w rachunki osób fizycznychJak zapłacić podatki z rocznej deklaracjiNSA: Odpowiedzialność spadkobierców za zobowiązania ustalone po śmierci spadkodawcyNSA: Wynagrodzenie doradcy podatkowego jako tymczasowego pełnomocnika szczególnegoNSA: Przepisy prawa podatkowego należą do kategorii przepisów prawa administracyjnegoNSA: Schematy podatkowe jako przedmiot wniosku o wydanie interpretacjiNSA: Odpowiedzialność członka zarządu za podatek VAT na wystawionej fakturzeSkuteczność egzekucji zaległości w podatku dochodowym od osób fizycznychNSA i interpretacje podatkowe: To organ a nie podatnik powinien udzielać odpowiedzi na pytaniaMF: Zasady wysyłki pomocy humanitarnej na UkrainęWszystkie artykuły z tego działu » W systemie przedsiębiorca może w sposób automatyczny wyliczać i księgować w ewidencjach różnice kursowe. Instrukcja video - Jak rozliczyć różnice kursowe?Jak włączyć automatyczne różnice kursowe w systemie?Funkcja automatycznego wyliczania i księgowania różnic kursowych jest dostępna po jej włączeniu w ustawieniach. W tym celu należy przejść do zakładki USTAWIENIA » PODATKI » FUNKCJE KSIĘGOWE, gdzie należy zaznaczyć opcję WYLICZANIE RÓŻNIC automatycznego wyliczania i księgowania różnic kursowych jest aktualnie dostępna dla podatników prowadzących Księgę Przychodów i pamiętać, że różnice kursowe powstają w sytuacji, gdy zarówno faktura, jak i zapłata do niej są w walucie obcej. Przy czym płatność może odbyć się za pośrednictwem rachunku złotówkowego, kiedy bank dokonuje przewalutowania na kursowe przy sprzedażyJeśli faktura sprzedaży została wystawiona w walucie obcej istnieją dwa sposoby wprowadzenia płatności, zależne od momentu posiadania informacji o zapłacie:Rozliczenie płatności podczas wystawiania faktury sprzedażyRozliczenia faktury można dokonać podczas jej wystawiania (jeśli kontrahent dokonał już zapłaty). Wówczas po zaznaczeniu opcji ZAPŁACONO pojawi się dodatkowa opcja WPŁATA NA RACHUNEK. Należy wybrać rodzaj rachunku bankowego, na który wpłynęła zapłata w walucie obcej: WALUTOWY lub W zaznaczeniu opcji PLN pojawi się kolejne pole Kwota wpłaty w PLN, gdzie należy wprowadzić kwotę wpłaty otrzymaną na rachunek w PLN w walucie obcej po przeliczeniu przez bank na złotówki. System automatycznie obliczy kurs faktycznie zastosowany przez bank. W przypadku wskazania rachunku walutowego dla celów wyliczania różnic kursowych zastosowany zostanie kurs średni NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego wpływ na płatności po wystawieniu faktury sprzedażyRozliczenia faktury można również dokonać po jej wystawieniu, przechodząc do zakładki PRZYCHODY i po zaznaczeniu danej faktury. Wówczas z górnego paska menu należy wybrać opcję ROZLICZ » ROZLICZ PŁATNOŚĆ. Pojawi się okno Dodawania płatności za przychód, w którym należy określić czy zapłata nastąpiła na rachunek walutowy czy złotówkowy. W sytuacji, gdy płatność wpłynęła na rachunek w PLN to w polu KWOTA WPŁATY W PLN należy wprowadzić w jakiej nie obsługuje nadpłat przy obliczaniu różnic podstawie rozliczenia faktury system automatycznie wylicza różnice kursowe, co ważne przy wyliczaniu różnic kursowych nie uwzględnia się różnic od podatku i księgowanie różnic kursowych od sprzedaży - generowanie DWW celu zaksięgowania różnic kursowych należy przejść do zakładki: START » RÓŻNICE KURSOWE » OD PRZYCHODÓW. Po czym należy zaznaczyć fakturę, do której zostały wyliczone różnice kursowe (lub wszystkie jednocześnie by wygenerować zbiorcze DW) i z paska menu wybrać opcję WYSTAW automatycznie zostanie wygenerowany dowód wewnętrzny, który będzie widoczny w kolumnie Nr DW oraz w zakładce EWIDENCJE » kliknięciu w numer dowodu wewnętrznego pojawi się okno, w którym znajduje się informacja według jakich kursów została przeliczona kwota z faktury oraz kurs walut z otrzymanej płatności (informacja ta będzie również wyświetlać się na wygenerowanym DW).Ponadto istnieje możliwość usunięcia lub wydrukowania wygenerowanego dokumentu w ten sposób dowód wewnętrzny zostanie ujęty bezpośrednio w KPiR, we właściwej kolumnie w zależności od tego czy jest to dodatnia, czy też ujemna różnica kursowa. W przypadku różnic:dodatnich - zapis pojawi się w kolumnie 8 KPiR - Pozostałe przychody,ujemnych - zapis trafi do kolumny 13 KPiR - Pozostałe różnic kursowych nie działa dla faktur VAT i księgowanie różnic kursowych od sprzedaży - pełna księgowość dla biur rachunkowych - generowanie PKPodczas rozliczania transakcji w walucie czy to z poziomu rozliczania wyciągu bankowe zaimportowanego do systemu czy to z użyciem ręcznej funkcji księgowania WB tworzony jest dekret w walucie PLN:W celu zaksięgowania różnic kursowych należy przejść do zakładki: START » RÓŻNICE KURSOWE » OD PRZYCHODÓW. Po czym należy zaznaczyć fakturę, do której zostały wyliczone różnice kursowe (lub wszystkie jednocześnie by wygenerować zbiorcze PK) i z paska menu wybrać opcję WYSTAW zapisuje się w zakładce EWIDENCJE » KSIĘGA HANDLOWA » REJESTR kursowe przy zakupieW sytuacji, gdy faktura zakupu została wystawiona w walucie obcej, po dokonaniu zapłaty istnieją dwa sposoby wprowadzenia płatności, zależne od momentu posiadania informacji o zapłacie:Rozliczenie zapłaty podczas księgowania faktury zakupuRozliczenia faktury można dokonać podczas jej księgowania (jeśli zapłata została dokonana i w chwili księgowania kosztu posiadamy taką informację ). Wówczas po zaznaczeniu opcji Zapłacono pojawi się dodatkowa opcja Zapłata z rachunku. Należy wybrać rodzaj rachunku bankowego, z którego dokonano zapłaty: walutowy lub w zaznaczeniu opcji PLN pojawi się kolejne pole Kwota zapłaty w PLN, gdzie należy wprowadzić kwotę zapłaty dokonaną/pobraną z rachunku w PLN w walucie obcej po przeliczeniu przez bank na złotówki. System automatycznie wyliczy kurs faktycznie zastosowany przez zapłaty po zaksięgowaniu faktury zakupuRozliczenia faktury można również dokonać po jej zaksięgowaniu, przechodząc do zakładki WYDATKI » KSIĘGOWANIE i po zaznaczeniu danej faktury. Wówczas z górnego paska menu należy wybrać opcję ROZLICZ. Pojawi się okno Dodawania płatności za wydatek, w którym należy określić czy zapłata nastąpiła z rachunku walutowego czy złotówkowego i jeśli z rachunku w PLN to w jakiej przy obliczaniu różnic kursowych nie obsługuje nadpłatNa podstawie rozliczenia faktury system automatycznie wylicza różnice kursowe, co ważne przy wyliczaniu różnic kursowych nie uwzględnia się różnic od podatku i księgowanie różnic kursowych od wydatków - generowanie DWPo dodaniu płatności system automatycznie dokonuje wyliczenia różnic kursowych. W celu ich zaksięgowania należy przejść do zakładki: START » RÓŻNICE KURSOWE» OD WYDATKÓW. Po czym należy zaznaczyć fakturę, do której mają zostać obliczone różnice kursowe (lub wszystkie faktury by utworzyć zbiorcze DW) i z paska menu wybrać opcję WYSTAW zostanie wygenerowany dowód wewnętrzny, który będzie widoczny w kolumnie Nr DW oraz w zakładce EWIDENCJE » kliknięciu w numer dowodu wewnętrznego pojawi się okno, w którym znajduje się informacja według jakich kursów została przeliczona kwota z faktury i zapłaty (informacja ta będzie również wyświetlać się na wygenerowanym DW).Ponadto istnieje również możliwość usunięcia lub wydrukowania dokumentu wewnętrznego z tego w ten sposób dowód wewnętrzny zostanie ujęty bezpośrednio w KPiR, we właściwej kolumnie w zależności od tego czy jest to dodatnia, czy też ujemna różnica kursowa. W przypadku różnic:dodatnich - zapis pojawi się w kolumnie 8 KPiR - Pozostałe przychody,ujemnych - zapis trafi do kolumny 13 KPiR - Pozostałe i księgowanie różnic kursowych od wydatków- pełna księgowość dla biur rachunkowych - generowanie PKPodczas rozliczania transakcji w walucie czy to z poziomu rozliczania wyciągu bankowe zaimportowanego do systemu czy to z użyciem ręcznej funkcji księgowania WB tworzony jest dekret w walucie PLN:Po dodaniu płatności system automatycznie dokonuje wyliczenia różnic kursowych. W celu ich zaksięgowania należy przejść do zakładki: START » RÓŻNICE KURSOWE» OD WYDATKÓW. Po czym należy zaznaczyć fakturę, do której mają zostać obliczone różnice kursowe (lub wszystkie faktury by utworzyć zbiorcze DW) i z paska menu wybrać opcję WYSTAW PK.